De old-school onverbonden wereld werd gedreven door push.
Een fabriek maakte eerst producten en adverteerde daarna om kopers te vinden.
Een winkel moest groot zijn omdat hij voorraad nodig had totdat een klant hem kwam kopen. De taxi wachtte op de hoek, in de hoop dat je naar buiten zou komen om hem aan te houden.
Machines moesten zoveel mogelijk draaien. Jaarcontracten en voorraden waren de sleutel tot stabiliteit.
Maar nu zijn we in de digitaal verbonden wereld van de 21e eeuw: pull.
Als je iets nodig hebt, vertel je het Google, Amazon, Uber of Shopify en zij brengen het naar je toe. Of misschien plaats je zelfs al orders op platformen en laat je deze een leverancier vinden.
Winkels zijn showrooms geworden voor online winkels. Fabrieken produceren alleen kleine batches en niemand wil meer voorraad aanhouden omdat het te duur en risicovol is met de snel veranderende vraag.
Bestellingen worden nu steeds meer op afroep gedaan en onderdelen worden op het laatste moment gemaakt voor afdelingen die ze nodig hebben. Machines moeten nu effectief worden gebruikt om doorlooptijden te verkorten, omdat stilstand niet langer een prioriteit is.
Het punt is:
Als we stabiliteit willen creëren, is ons instinct om te pushen, maar pull kan een ongeëvenaarde effectiviteit opleveren die niet te bereiken is met massafabricage. Dat begint met een heldere strategie onder leiding van Quick Response Manufacturing (QRM).
(geïnspireerd door Seth Godin: Push vs. Pull)
PS Ik heb mijn website een beetje bijgewerkt en zou graag je feedback horen. Vind je de website aantrekkelijk en duidelijk?
